عشقی(سیمای نجیب یک آنارشیست)

نویسنده:محمد قائد

نشر ماهی

به عرصه رسیدن میرزاده ی عشقی همزمان با پایان دوره ی انتظار برای به بارنشستن فکر مشروطیت بود و نغمه های نارضایی بالا می گرفت:پس کجاست معجزات حکومت مشروطه؟ اما در عمل تمام آنچه از مجلس قانون گذاری بیرون می آمد نطق های ملال آور و بی پایان بود و استیضاح پشت بر استیضاح برای انداختن کابینه و باز رئیس الوزرا شدن آن یکی که چند ماه پیش تر بر کنارش کرده بودند.

ابتدای سال ۱۳۰۳ ترجیع بند (جمهوری نامه) علیه سردار سپاه که اساسا وعمدتا کار ملک الشعرای بهار بود به اسم او در رفت.چند ماه بعد روزنامه ی تعطیل مانده اش قرن بیستم را واگذار کرد و در آن چند مضحک قلمی چاپ کردند. از جمله یکی که نماد بریتانیا را نشان می دادسوار بر خری که فورا کنایه از سردار سپاه تعبیر شد.

ظهر شنبه روزنامه در آمد و ظهر پنج شنبه زندگی عشقی پایان یافت.

مرد پرخاشگر خوش سیمای خود آموخته و شاعر برخوردار از طبع روان با شتاب زیست. با عجله مرد و بیشتر شهید راه سوء تفاهم شد تا مشروطیت یا دیکتاوری یا هرچیز.