دوشنبههایی که تو را می‌دیدم
بدست توسعه فروش • 24 اکتبر 2018 • دسته: ادبیات جهان٬ فرانسهدوشنبههایی که تو را می‌دیدم
نوشته‌ی لئا ویازمسکی
ترجمه‌ی صدف محسنی
کتاب پارسه
به سختی می‌شود سن بعضی از افراد را حدس زد. آن‌ها به عکس‌هایی می‌مانند که زمانی ثبت شده و نمی‌توان به تاریخ‌شان پی برد. فقط گاهی چشم‌هایشان آن‌ها را لو می‌دهند. کافی است نگاهشان کنی تا بفهمی سال‌هاست جوانی را پشت سر گذاشته‌اند. هیچ وقت نتوانسته‌ام سن دقیقی برای مشتری میز شماره‌ی ده رستوران در نظر بگیرم. هیچ وقت هم نتواسته‌ام نگاهش را از پشت شیشه‌ی بخارگرفته‌ی عینک‌اش ببینم.
توسعه فروش
فرستادن نامه به این نویسنده | همه‌ی نوشته‌های توسعه فروش
