یافته های گاه

بدست • 7 ژانویه 2015 • دسته: یادداشت های ما:

در گوش صدایی ست که بیشتر
به گَردِشم می کِشَد . به گردنِ اوست
که گاه گُم می شوم : همین حالا
که زیرِ افرایم. افرای عجیب .

تو را باز می پرانم و
می مانم – پَرَکِ افرا !
( تا چه پیش اید.)
تا کی باز نشینی
چرخ چرخ زنان .

بیژن الهی

دیدگاه خود را بیان کنید.