زوکرمن‌ رهیده‌ از‌ بند

نوشته‌ى فیلیپ‌ راث

ترجمه‌ى سهیل‌ سمى

نشر نیماژ

ادبیات داستانى خود زندگى نگارى نیست، اما من به این نتیجه رسیده‌ام که کل حوزه‌ى ادبیات داستانى به نحوى در خود زندگى‌نگارى ریشه دارد، هرچند ممکن است ارتباط حوادث داستانى با رخداد‌هاى زندگى  واقعى بسیار ظریف باشد، یا در اساس چنین رابطه‌اى وجود نداشته باشد. در هر حال، ما مجموع تجربه‌هامان هستیم، و تجربه نه تنها دربرگیرنده‌ى کارهایى‌ست که مى‌کنیم، بلکه شامل تخیلات نهانى‌مان نیز مى شود. نویسنده نمى تواند در مورد چیزى که نمى داند بنویسد و خواننده باید دستمایه‌ى کار را در اختیار او بگذارد، اما نوشتن بر اساس تجارب بلافصل خویش خطراتى هم دارد: شاید نبود سرسختى؛ گرایش به روادارى؛ تمایل به توجیه رویکردهاى نویسنده نسبت به انسان‌ها. از طرف دیگر، فاصله یا تجربه براى اکثر ما مبهم است؛ اما براى نویسنده‌ها، اگر بتوانند پیش از خلق اثرشان حقیقت را به درستى درک کنند، تجربه اوج و غنا مى‌یابد.